کامل ترین نقد و بررسی بازی کال آف دوتی ونگارد همراه نکات مثبت و منفی بازی

بازی‌های Call of Duty گاهی اوقات می‌توانند با خودشان تناقض داشته باشند. این فرنچایز حکم می‌کند که هر بازی جدید احساس خاصی داشته باشد – چیزهایی مانند زمان‌های کشتن سریع و رویکردهای ثابت به حرکت و سلاح‌ها، و کمپین‌هایی که حس بزرگی از مقیاس را با شدت نبرد فردی ترکیب می‌کنند. Call of Duty: Vanguard همه این موارد را حفظ می کند. مواقعی وجود دارد که عناصر اصلی Call of Duty مانند کمپین تک نفره آن، آن را مهار می کنند.

در موارد دیگر، مانند برخی از پیشنهادات چندنفره خود، گام‌های مفیدی در جهت متحد کردن ایده‌هایی برمی‌دارد که سری را به جلو می‌برند، هرچند به صورت تدریجی.

پیشتاز به جنگ جهانی دوم بازمی‌گردد، اما رویکردی تخیلی و اغراق‌آمیز برای درگیری اتخاذ می‌کند. این شما را به جای چهار قهرمان کهنه کار قرار می دهد، زیرا آنها گرد هم می آیند تا اولین تیم مدرن نیروهای ویژه را تشکیل دهند. داستان گاهی اوقات می تواند کمی کارتونی باشد – به نظر می رسد که Call of Duty چیزی شبیه به The Expendables را نشان می دهد، زیرا تیمی از قهرمانان اکشن غیرقابل کشتن را گرد هم می آورد، اما همچنین برای بازی ای مناسب است که در آن صدها نفر را به تنهایی بکشید.

دشمنان در هر ماموریت این افراد بهترین‌ها هستند، و داستان شما را از طریق فلاش‌بک‌هایی برای هر یک می‌برد، و مشخص می‌کند که چرا آنها بهترین هستند، و سپس به آنها اجازه می‌دهد تا با هم همکاری کنند تا قطار نازی‌ها را ربوده و پایگاه نازی‌ها را در هم بشکنند.

تیم نیروهای ویژه شما در نزدیکی پایان جنگ به سمت برلین می روند، به این امید که اطلاعاتی در مورد یک برنامه مخفی به دست آورند قبل از اینکه نازی ها آن را قبل از نزدیک شدن به ارتش سرخ دفن کنند. تیمی که شما بازی می‌کنید با نازی‌های فوق شرور در طرف مقابل همسان می‌شود (دومینیک موناگان ارباب حلقه‌ها به‌عنوان یک نرد نازی کرم‌خورده، به‌ویژه برای نفرت کردن جالب است)، و بیشتر بازی به‌عنوان مجموعه‌ای از بازجویی‌ها پس از اتفاق بد شکل می‌گیرد.

بچه ها قهرمانان را اسیر می کنند نکته قابل توجه این است که Vanguard در واقع چقدر زمان صرف صحنه های کوتاه و توسعه شخصیت می کند. خلق شخصیت‌های به یاد ماندنی و گرایش به داستان‌گویی، زمینه‌ای است که فرنچایز اغلب با آن دست و پنجه نرم می‌کند، و بسیاری از مواردی که کمپین را سرگرم‌کننده می‌کند این است که ونگارد چقدر برای ساختن تیم شما تلاش می‌کند: همه کاراکترها، همیشه. این کمک می‌کند تا داستان از هم گسیختگی جلوگیری کند، زیرا هم در خط زمانی جنگ و هم در سراسر جهان می‌چرخد و شما را در نبردهای اصلی رها می‌کند تا بتوانید ببینید که هر شخصیت چگونه به جایی که پیدا کرده‌اید رسیده است.

اما در آن لحظات توسعه شخصیت است که نیمه پیشتاز بازی با نیمه سنتی Call of Duty مبارزه می کند. این کمپین بر اساس معرفی هر یک از شخصیت های تیم شما با ماموریت های خاص خود ساخته شده است و شما را به سالن های مختلف جنگ جهانی دوم می فرستد تا تجربیات مختلفی را در مکان های مختلف ارائه دهید. با این حال، این کار بسیار خوب است – پیشتاز می‌خواهد با دادن توانایی‌های مختلف به هر یک از شخصیت‌ها احساس متخصص بودن بدهد، اما همه ایده‌های مرتبط با آن‌ها به‌خوبی کار نمی‌کنند.

خرید PS5

خرید PS5 دست دوم

داستان بازی، شخصیت ها و ماموریت ها

برجسته این کمپین پولینا، یک تک تیرانداز روسی و قهرمان نبرد استالینگراد است. پولینا سریع‌تر و چابک‌تر از شخصیت‌های دیگر است و به او این امکان را می‌دهد تا به سرعت از زیر میزها و فضاهای تنگ عبور کند یا از دیوارها بالا برود تا به جایگاه‌های تک تیرانداز برسد. وقتی او تیراندازی نمی کند، مأموریت های او عمدتاً کارهای مخفیانه است، زیرا او از ساختمان های بمباران شده مخفیانه عبور می کند تا پشت سربازان دشمن بلغزد و قبل از ناپدید شدن در میان آوارها، آنها را با چاقو به گردن می زند.

آنها لحظات هیجان انگیز و پر هیجانی هستند، اما توانایی او برای شخصیت خاص – زدن چاقو برای تحریک یک تک تیرانداز به هدر دادن یک شلیک به طوری که او بتواند موقعیت آنها را شناسایی کند و آنها را به پایان برساند – فقط در موارد بسیار خاص مفید است. این به شما مزیتی در مبارزه نمی دهد، بلکه فقط به شما اجازه می دهد تا زمانی که تک تیراندازها ظاهر می شوند، آنها را بکشید، و بنابراین کمتر شبیه یک مهارت و بیشتر شبیه دکمه ای است که در زمان تعیین شده فشار می دهید.

با این حال، ماموریت‌ها و شخصیت‌های دیگر کمتر جذاب و کمتر متمایز هستند. لوکاس، متخصص مواد منفجره که با گردان‌های تانک آلمانی در شمال آفریقا می‌جنگد، تقریباً مانند رهبر تیم بریتانیایی و چترباز آرتور یا خلبان آمریکایی وید جکسون می‌جنگد. توانایی ویژه لوکاس حمل انواع مختلفی از نارنجک است و زمانی که زمان درخشش او فرا می رسد، او بیشتر… نارنجک پرتاب می کند. به طور مشابه، آرتور می تواند به دیگر هم تیمی ها دستور دهد که آتش را روی اهداف مختلف متمرکز کنند و گاهی اوقات آنها را سرکوب کنند.

هیچ استراتژی واقعی درگیر نیست. شما تقریباً حق دارید که تیم خود را به سمت هدفی شلیک کنید تا زمانی که موفق به شلیک به سمت هدف شوید و آن را بکشید، و وقتی آنها تیراندازی به سمت آن را متوقف کردند، فقط به آنها دستور می دهید دوباره این کار را انجام دهند. در بیشتر مواقع شما فقط یک گزینه دارید تا به هر حال، هم تیمی ها را به سمت هدف هدایت کنید، و هرگز بیشتر از دو نفر وجود ندارد، بنابراین تماس درست این است که به یک دشمن حمله کنید تا زمانی که از بین نرود.

بخش وید از بازی ضعیف ترین است، با انحراف به یک ماموریت هوایی بر فراز اقیانوس آرام که اهداف گیج کننده را با کنترل های شل و درگیری های سگ خسته کننده ترکیب می کند. وقتی وید در هواپیما نیست، توانایی عجیب «تمرکز» را دارد که به او اجازه می‌دهد برای مدت کوتاهی دشمنان را از طریق دیوارها و زیر براش شناسایی کند، اما استفاده از آن هیچ تکرار جالبی را در نبردی که در آن انجام داده‌اید برای شما به ارمغان نمی‌آورد.

ساعت در آن نقطه توانایی وید در درجه اول برای عبور از جنگجویان دشمن در یکی از ماموریت‌هایش به کار گرفته می‌شود، اما هرگز مشخص نیست که چگونه و چرا دشمنان شما را شناسایی می‌کنند، که منجر به یک بخش مخفی کاری بسیار آزاردهنده‌تر می‌شود که در آن شما تا جایی که مسیر خطی اجازه می‌دهد از همه دور بمانید.

خرید بازی PS5

آموزش ساخت کلن در بازی Call of Duty: Vanguard

ویدئو بررسی کمپین Call Of Duty: Vanguard

همه اینها کمپینی است که نکات برجسته هیجان انگیز خود را دارد، اما واقعاً به این هدف نمی رسد که احساس کند جنبه های مختلف جنگ جهانی دوم را تجربه می کنید یا نقش شخصیت هایی با مهارت های خاص را به عهده می گیرید. فرصت‌ها برای استفاده از توانایی‌های خاص به‌شدت تجویز می‌شوند و کمپین به‌طور معمول به روش Call of Duty بسیار خطی است. علاوه بر این، بسیاری از لحظات و عناصر به روش‌های خاصی نوشته شده‌اند که اگر دقیقاً همانطور که در نظر گرفته شده بازی نکنید، فوراً شکاف‌های ماموریت‌ها را مشاهده می‌کنید.

در یک لحظه به عنوان وید، من یک مسلسل سوار شده را به سمت دشمنانی چرخاندم که به سمت موقعیت جوخه من فریاد می زدند، فقط برای اینکه آنها بلافاصله در همان مکان ها دوباره به میدان بروند – که نشان می دهد در واقع قرار نبودم به طور جدی در تلاش برای مبارزه باشم. حمله. در دیگری، آرتور برای فرار از سربازان نازی به یک سرداب فرار کرد، و علیرغم اینکه دری که آنها او را کاملا باز تعقیب کردند، آن سربازان فقط… زحمتی به دنبال او نداشتند.

بازی چند نفره بهتر عمل می‌کند، اگرچه تلاش‌های ونگارد برای تمرکز بر شخصیت‌ها نیز در آن سمت تجربه با چارچوب Call of Duty مبارزه می‌کنند. شما می‌توانید از میان تعدادی کاراکتر «اپراتور» مختلف، از جمله شخصیت‌های کمپین را برای بازی به صورت چندنفره انتخاب کنید، اما ماهیت تجربه Call of Duty بازیکن در مقابل بازیکن ایجاب می‌کند که همه آنها قابلیت‌های یکسانی داشته باشند. بنابراین تاکیدی که بر اپراتورها می شود – حتی همه آنها هنگام انتخاب آنها صحنه های برش خاص خود را دریافت می کنند – واقعاً چیزی بیشتر از فرصت هایی برای به دست آوردن پوسته شخصیت های جدید نیست.

با این حال، موارد اضافه شده به چند نفره، موارد مثبتی هستند، حتی اگر آنها عمدتاً تغییراتی تکراری برای موارد آشنا باشند. نقشه‌ها پر از دیوارهای تخریب‌پذیر برای همراهی با درهای تخریب‌پذیر هستند، و به شما فرصت می‌دهند که نقاط دیدنی جدید را از بین ببرید یا از روی پوشش ضعیف به افراد شلیک کنید. این تخریب مسیرها و گزینه‌های تاکتیکی را اضافه می‌کند، در حالی که هرج و مرج کلی را افزایش می‌دهد، زیرا گلوله‌ها می‌توانند از مکان‌های بیشتری پرواز کنند، و شما را مجبور می‌کند به نحوه پیشرفت اوضاع توجه کنید.

این باعث می‌شود مسابقات چند نفره در طول زمان تغییر کنند، که پویایی سرگرم‌کننده‌ای را به نبردها می‌آورد که از شما می‌خواهد سریع فکر کنید و رویکرد خود را تنظیم کنید.

خرید PS4

خرید PS4 دست دوم

Vanguard همچنین دارای برخی حالت‌ها و تنظیمات جدید است که کرایه معمول چند نفره را بهبود می‌بخشد. منوی رقابتی شامل گزینه جدیدی است که به شما امکان می‌دهد نوع مسابقاتی را که می‌خواهید انجام دهید تنظیم کنید، یا به نبردهای تیمی بزرگ‌تر روی نقشه‌های بزرگ‌تر یا درگیری‌های کوچک‌تر و شدیدتر که شما را سریع‌تر وارد عمل می‌کند، متمایل شوید.

حالت Patrol یک نقطه برجسته است که به نقاط کنترلی که معمولاً در مسابقات هاردپوینت دیده می‌شوند تحرک اضافه می‌کند و شما را مجبور می‌کند که دائماً آنها را در اطراف نقشه تعقیب کنید، که بیشتر به احساس پویایی نبردها می‌افزاید و همچنین تفکر خارج از چارچوب را تشویق می‌کند.

همچنین Champion Hill وجود دارد که شدت تعداد بازیکنان کم سرعت و کم بازی Call of Duty: Modern Warfare’s Gun Game را با عناصر Call of Duty: Warzone ترکیب می کند. Champion Hill در یک مسابقه رفت و برگشت، بازیکنان تک نفره یا تیم‌های دو یا سه نفره را مقابل یکدیگر قرار می‌دهد، جایی که هر تیم تعداد زندگی‌های مشخصی دارد و از کشتن‌ها درآمد کسب می‌کند.

این پول می‌تواند برای امتیازات، سلاح‌های جدید و ارتقاء، و زره‌ها خرج شود تا به شما برتری دهد، اما سرعت نبرد به این معنی است که برنده شدن در یک مبارزه اغلب به حرکت هوشمندانه در اطراف نقشه و بازی تیمی خوب بستگی دارد. این یک تکرار سرگرم‌کننده در ایده‌های Call of Duty است که قبلاً کار می‌کردند، که منجر به لحظات رقابتی بسیار هیجان‌انگیزی در جلسات چند نفره ما شد.

همراه با تأکید زیاد بر ساخت سلاح‌های سرگرم‌کننده با منوی Gunsmith، بهینه‌سازی‌های اینجا به Vanguard احساس سفارشی‌سازی و سیالیت بیشتری می‌دهد و به شما این شانس را می‌دهد تا به دنبال تجربه‌ای از Call of Duty باشید که دوست دارید. باز کردن قفل سلاح بین حالت‌ها نیز منتقل می‌شود، بنابراین دلیل خوبی وجود دارد که انگشتان پای خود را در هر چیزی که Vanguard ارائه می‌دهد فرو ببرید که همچنین از سختی مورد نیاز برای گسترش زرادخانه شما کم می‌کند.

بسیاری از پیشنهادات چندنفره Vanguard شبیه کرایه معمولی Call of Duty هستند، بنابراین اگر قبلاً آنچه را که در Modern Warfare یا Black Ops Cold War بازی می‌کردید دوست دارید، احتمالاً این را دوست خواهید داشت. اگرچه این ترفندها لزوماً بزرگ نیستند، اما تنظیمات محکمی هستند که به طور کلی تنوع جدیدی را به مجموعه می‌آورند.

جایی که Vanguard تغییرات بزرگ‌تری را به ارمغان می‌آورد، در حالت همیشگی زامبی‌ها است – اگرچه بخشی از این تجربه در حال حاضر وجود ندارد. Zombies در گذشته به عنوان یک جعبه معمایی در حالت گروهی که بازیکنان باید زنده بمانند و همچنین حل کنند، افزودنی جذاب به Call of Duty بوده است. مشکل اغلب این بوده است که حالت غیرشفاف و درک آن دشوار است.

توسعه دهنده Black Ops Cold War Treyarch که در وهله اول زامبی ها را ایجاد کرد، به کار بر روی این حالت بازگشت و آن را به طور قابل توجهی به روش های هوشمندانه بسیار ساده کرد. اکنون در یک منطقه مرکزی مرکزی وارد حالت می‌شوید، جایی که می‌توانید با کسب امتیاز از کشتن دشمنان، شخصیت خود را ارتقا دهید. از ناحیه مرکزی، با فعال کردن پورتال‌هایی که شما را به مناطقی با اهداف خاص می‌برد، پیش می‌روید.

نگه داشتن برای چند دقیقه در یک اتاق تنگ در حالی که پر از زامبی است. و جمع آوری ران هایی که زامبی های مرده را رها می کنند و آنها را به یک نقطه خاص باز می گرداند تا یک شیئ متر را پر کند.

اهداف واضح و مشخص هستند – چیزی که همیشه در زامبی ها صادق نیست. همانطور که اهداف را پاک می کنید، از طریق امواج دشمنان پیشروی می کنید، که بیشتر و دشوارتر می شوند، در حالی که قفل قسمت های بیشتری از منطقه هاب را نیز باز می کنید تا بتوانید به ارتقاهای اضافی دسترسی داشته باشید.

برداشت Vanguard از این حالت برای بازیکنان جدیدی که علاقه مند به بررسی یکی از عجیب‌ترین و جالب‌ترین موارد اضافه شده به فرنچایز هستند، دوستانه است، و وضوح ارائه شده در مورد نحوه کار کردن در زامبی‌ها و برتری در آن، آن را بسیار سرگرم‌کننده می‌کند، حتی اگر تو آدم سرسختی نیستی.

مشکل اینجاست که در زمان راه اندازی، Zombies فاقد آن احساس جعبه پازلی است که حالت را در ابتدا بسیار پایدار می کرد. داستان محور «شکار تخم مرغ عید پاک» که زامبی ها را تعریف کرده است، ظاهراً با راه اندازی اولین فصل محتوای Vanguard در 2 دسامبر عرضه خواهد شد. با این حال، تا آن زمان، Zombies در مقایسه با بازی های گذشته کمی احساس کمبود می کند.

با سخت‌تر شدن امواج، دیدن اینکه چقدر می‌توانید دوام بیاورید، می‌تواند سرگرم‌کننده باشد، اما در حال حاضر هیچ چیزی مانع رسیدن به هدف اصلی نیست. این عنصر کم باعث می‌شود که زامبی‌ها قبل از اینکه به PvP برگردید یا کمپین را به پایان برسانید، بیشتر شبیه یک حواس‌پرتی گذرا احساس کنند.

و این به نوعی مشکل اصلی پیشتاز است. چیزها اغلب به نظر نمی رسد که کاملاً هم افزایی داشته باشند. تنظیمات مربوط به Zombies آن را قابل دسترس تر می کند، اما در حال حاضر این حالت فاقد عناصری است که ارزش غواصی را داشته باشد. تمرکز کمپین بر روی شخصیت‌ها به داستان تأثیر می‌گذارد، اما تلاش‌های آن برای به تصویر کشیدن حس بازی به‌عنوان چندین متخصص مختلف اغلب بی‌تفاوت است. چند نفره رقابتی برخی از تنظیمات را در فرمول کلی به ارمغان می آورد که باعث می شود بازی پویاتر شود، اما همه آنها عمدتاً گام های کوچکی به جلو هستند.

نکته ای که در مورد بازی های Call of Duty وجود دارد این است که با هر تکرار سالیانه، تقریباً می دانید که چه چیزی به دست می آورید – و این در اینجا تا حد زیادی صدق می کند. با این حال، برای ونگارد هم نعمت و هم نفرین است. Elements of Vanguard به نظر می‌رسد که افزوده‌های خوبی به فرنچایز هستند، اما ایده‌های آن نیز همیشه به خوبی با چارچوب سری ترکیب نمی‌شوند.

این چارچوب هنوز قوی است و بازی قوی، بازی چند نفره هیجان انگیز و لحظات مبتکرانه کمپین ارزش جستجو را دارد. اما اجبار کردن این دو بخش با هم، درزهای Call of Duty: Vanguard را در برخی مواقع آشکار می‌کند و هر دو بخش بازی را تضعیف می‌کند تا اینکه یکی از آنها را به خط مقدم سوق دهد.

خرید بازی PS4

متای عنوان Call Of Duty Vanguard

این عنوان موفق شد متای خوب 79 را بر اساس 6 نقد به دست بیاورد. بازی Call of Duty: Vanguard برای پلتفرم‌های پلی استیشن ۵، پلی استیشن ۴، ایکس باکس سری ایکس، ایکس باکس سری اس، ایکس باکس وان و پی سی در دسترس قرار گرفت.

نکات مثبت بازی

محیط های تخریب پذیر در بازی چند نفره حسی پویا به مسابقات می بخشد

تنظیم انواع مسابقه بر اساس تجربه دلخواه شما

شخصیت‌های فوق‌العاده و شخصیت‌های شرور ، داستانی سرگرم‌کننده را ایجاد می‌کنند

تفنگ ها احساس خوبی دارند

تغییرات در نحوه کار زامبی ها حالت را قابل دسترس تر می کند

نکات منفی

شخصیت‌ها واقعاً به اندازه کافی متمایز نیستند و ماموریت‌های کمپین قادر به تشخیص آنها نیستند

تاکید بر شخصیت های منحصر به فرد به خوبی با فرمول Call of Duty ترکیب نمی شود

برخی از ماموریت‌های کمپین بسیار ضعیف‌تر از بقیه هستند، به‌ویژه زمانی که از رویکرد معمول پاپ و شلیک خارج می‌شوند

خرید Xbox One استوک