بررسی بازی cyberpunk 2077

Cyberpunk 2077 یک بازی ویدئویی در سبک اکشن نقش آفرینی است که توسط CD Projekt توسعه و منتشر شده است. داستان در Night City اتفاق می‌افتد، دنیایی باز که در دنیای Cyberpunk اتفاق می‌افتد.

تاریخ انتشار اولیه: 17 سپتامبر 2020
حالت بازی: تک نفره
توسعه دهندگان: CD Projekt RED، CD Projekt
پلتفرم‌ها: Xbox Series X و Series S، PlayStation 4، PlayStation 5، Xbox One، Google Stadia، Microsoft Windows

داستان بازی

بازی با انتخاب یکی از سه مسیر زندگی برای شخصیت بازیکن V (Gavin Drea یا Cherami Leigh) آغاز می شود: Nomad، Streetkid یا Corpo. هر سه مسیر زندگی شامل V شروع یک زندگی جدید در شهر شب با اراذل محلی جکی ولز (جیسون هایتاور) و داشتن ماجراجویی های مختلف با یک نترونر، T-Bug است.

در سال 2077، دکستر دشان (مایکل-لئون وولی)، فیکس کننده محلی، وی و ولز را استخدام می کند تا یک تراشه زیستی معروف به “Relic” را از شرکت آراساکا بدزدند. آن‌ها Relic را به دست می‌آورند، اما وقتی شاهد قتل رهبر کلان، سابورو آراساکا (Masane Tsukayama) به دست پسر خیانتکارش یورینوبو (هیدئو کیمورا) هستند، نقشه به هم می‌ریزد.

یورینوبو قتل را به عنوان یک مسمومیت پنهان می کند و یک عملیات امنیتی را آغاز می کند که در آن تی باگ توسط مهاجمان شبکه آراساکا کشته می شود. وی و ولز فرار می‌کنند، اما ولز در این فرآیند به‌طور مرگ‌بار زخمی می‌شود و قاب محافظ Relic آسیب می‌بیند و V را مجبور می‌کند تا بیوچیپ را در سایبرافزار سرشان وارد کند.

دشان که از توجه ناخواسته پلیس عصبانی شده، به سر وی شلیک می کند و وی را در محل دفن زباله رها می کند تا مرده باشد. پس از بیدار شدن، وی توسط شبح دیجیتال جنگ کهنه سرباز تبدیل شده به ستاره راک نمادین جانی سیلورهند (کیانو ریوز)، که گمان می‌رود در سال 2023 در جریان یک حمله هسته‌ای گرما به برج آراساکا جان باخت، تسخیر می‌شود.

V از ویکتور وکتور (مایکل گرگوری) ریپردک خود می‌آموزد که گلوله دشان نانوتکنولوژی رستاخیز را بر روی بیوچیپ آغاز کرد، آسیب‌های وارده به مغز وی را ترمیم کرد، اما فرآیند برگشت‌ناپذیری را برای بازنویسی خاطراتشان با خاطرات Silverhand آغاز کرد و V را تنها چند هفته قبل از فرآیند باقی گذاشت. کامل می کند. بیوچیپ را نمی توان حذف کرد، بنابراین V باید به دنبال راهی برای حذف Silverhand و زنده ماندن باشد.

در سال 2023، دوست دختر آن زمان سیلورهند، آلت کانینگهام (آلیکس ویلتون ریگان) Soulkiller را ایجاد کرده است، هوش مصنوعی که می‌تواند از طریق پیوندهای عصبی از ذهن نترونرها کپی کند. با این حال، این فرآیند مغز هدف را از بین برد. پیشنهاد می شود مقاله دیگر ما درباره تحلیل بازی Watch Dogs Legion را بخوانید.

آراساکا کانینگهام را ربود و او را مجبور کرد تا نسخه‌ای از Soulkiller را بسازد که ذهن اهداف خود را در قلعه دیجیتال آراساکا، میکوشی ذخیره کند. سیلورهند یک تلاش نجات را برای نجات کانینگهام رهبری کرد، اما قبل از اینکه آراساکا از Soulkiller بر روی او استفاده کند نتوانست او را پیدا کند.

حمله حرارتی بعدی Silverhand پوششی بود برای رهایی آگاهی Alt از زیرشبکه Arasaka، اما Arasaka او را دستگیر کرد و از Soulkiller نیز بر روی او استفاده کرد.

بسته به اقدامات بازیکن در طول بازی، V می تواند بین گزینه های مختلف برای انجام حمله انتخاب کند. V می تواند تصمیم به خودکشی بگیرد، به Silverhand اجازه دهد تا حمله را با خدمه قبلی خود انجام دهد، حمله را با شبکه ای از متحدان که در طول بازی جمع شده اند انجام دهد، یا حمله را به صورت انفرادی انجام دهد.

صرف نظر از این، پس از استفاده موفقیت آمیز از Soulkiller، مشخص می شود که آسیب به بدن V غیرقابل برگشت است. بسته به انتخاب بازیکن، V یا با امید به زندگی نامشخص در بدن آنها باقی می‌ماند، یا به Silverhand اجازه می‌دهد تا به طور دائم کنترل را در دست بگیرد، در این صورت او به دوستانش احترام می‌گذارد و Night City را ترک می‌کند تا زندگی جدیدی را آغاز کند. پیشنهاد می شود جهت خرید و مشاهده قیمت ps5 کلیک نمایید.

در  بررسی بازی cyberpunk 2077 آینده تاریک Cyberpunk نه به عنوان یک هدف، بلکه چیزی است که بشریت باید از آن اجتناب کند. همانطور که مایک پوندسمیت، خالق بازی رومیزی Cyberpunk، گفته است: «آینده Cyberpunk یک هشدار است. یک آرزو نیست.»

پتانسیل واقعی برای دنیای تلخی مانند دنیایی که Cyberpunk 2077 ارائه می دهد وجود دارد تا به عنوان لنزی عمل کند که از طریق آن دنیای خودمان مورد نقد قرار گیرد، اما توسعه دهندگان CD Projekt Red نتوانستند هیچ کاری با گزینه های ترنس و هویت هایی که در بازی گنجانده اند انجام دهند.

آنها به این شکل عمل می کنند، و به عنوان V، شما هرگز این گزینه را ندارید که در مورد آن چیزی بگویید یا انجام دهید. عینیت بخشیدن به افراد ترنس فقط بافت پس زمینه است، نه چیزی بیشتر.

برای اینکه عناصری مانند غیرانسانی کردن غیرقابل اجتناب ترنس ها در تصاویر در سراسر شهر به عنوان هر نوع نقد ترنس هراسی عمل کند، خود بازی باید با نشان دادن ما ترنس های انسان سازی شده در حال گشت و گذار در آن جهان، تنش را در اطراف آن تصاویر ایجاد کند. اما اینطور نیست.

نتیجه بازی ای است که در آن بازیکنان ترانس هراسی (که تعداد زیادی از آنها وجود خواهند داشت) می توانند با استفاده از خالق شخصیت برای تولید مدل هایی که آنها را شایسته تمسخر و تمسخر می دانند و با گوش دادن به تبلیغات کرومانتیکور که در همه جا یا شاید می بینند به ما بخندند.

با فتیش کردن مدل در حالی که همچنان افراد ترنس را به عنوان ابژه میل می بینند، اما نه به عنوان انسان کامل. در همین حال، ما بازیکنان ترنس در دنیای آن برای تصاویری که ما را انسان‌سازی می‌کنند، بی‌نیاز مانده‌ایم. پیشنهاد می شود جهت خرید ps4 کلیک نمایید.

هر چقدر هم که این موضوع عمیقاً متأسفانه است، اما این فقط یک جنبه از Cyberpunk 2077 است، بازی ای که باید با تمام کلیت کثیف و چند وجهی آن در نظر گرفته شود. V ممکن است شخصیت اصلی بازی باشد، اما برخلاف Geralt در بازی قبلی CD Projekt Red، The Witcher 3، او ستاره نیست. نه، این ستاره خود شهر شب است، وسیع و پیچیده، ترسناک و الهام‌بخش.

به اعتبار خود، Night City of Cyberpunk 2077 فقط تلفیقی از تصاویر برگرفته از منابع تأثیرگذار دیگر نیست، بلکه یک خلاقیت اصلی است که نشانه‌های بسیاری از طعم ژانر سایبرپانک را در خود جای داده است (انبوهی از کانجی ژاپنی در نئون، کشتی‌های هوایی که به آرامی در آسمان حرکت می‌کنند). در حالی که احساس می کنیم جایی که قبلاً ندیده ایم.

بخار ممکن است از هر سطحی خارج شود، اما این جذابیت زیبایی شناختی سایه Blade Runner نیست. شهر شب چیزی کاملاً زشت‌تر و بی‌نظم‌تر از آن است، با خط افق ساختمان‌های بزرگ ناخوشایندش که شبیه منظره‌ای است که توسط کودکی از بلوک‌های اسباب‌بازی درشت جمع شده است.

با توجه به جدول زمانی کلان شهر که در چندین نسل از بازی های نقش آفرینی رومیزی ایجاد شده است، احساس درهم و برهم و درهم ریخته مناطق شهر با توجه به تاریخچه آن به عنوان مکانی که شاهد ویرانی ها و تحولات عظیمی بوده است، منطقی است. از بحران اخیری که نیازمند تلاش‌های گسترده برای بازسازی بود، فاصله دارد.

این تاریخ پرتلاطم فقط چیزی نیست که در ظاهر و طراحی شهر احساس کنید. این چیزی است که روایت به زندگی هیجان انگیز نیز می آورد. نیازی نیست با ویژگی‌های جدول زمانی Cyberpunk که وارد Cyberpunk 2077 می‌شود آشنا باشید تا از تمام روش‌هایی که در آن زمان شما در Night City با گذشته‌ای با جزئیات فراوان شکل می‌گیرد، قدردانی کنید.

چه در حال عبور از تونل‌های متروکه مگلو هستید که به نسل‌های زیرساخت متروک صحبت می‌کنند یا شاهد افزایش خشونت‌آمیز تنش‌هایی هستید که نسل‌ها در یکی از قدرتمندترین شرکت‌های جهان در حال شکل‌گیری است، شهر شب چیزی بیش از یک پس زمینه ای برای ماجراجویی با طعم سایبرپانک در جهان باز. پیشنهاد می شود جهت خرید و مشاهده قیمت پی اس ۵ دست دوم کلیک نمایید.

ما این شهر را بر روی راک اند رول ساختیم

هیچ چیز در Cyberpunk 2077 شما را به اندازه جانی سیلورهند، ستاره راک افسانه‌ای که زمانی افسانه‌ای راک بود، از طریق یک بیوچیپ بسیار پرطرفدار که در طول دزدی به سمت مغز وارد می‌کنید، در ذهن شما جا می‌گیرد، با گذشته داستانی شهر شب نزدیک نمی‌کند.

جانی در برخی از بزرگ‌ترین تحولات تاریخ شهر شبانه نقش اساسی دارد، و همانطور که ساختار سایبرنتیک شخصیت او را با خود حمل می‌کنید، فلاش‌بک‌های قابل پخش شما را به آن تاریخ سوق می‌دهند و به شما طعم تاری جنسی، مواد مخدر و… را می‌چشند. راک اند رول که بخش اعظمی از زندگی او را تشکیل می‌داد، و از اقدامات ضدشرکتی که او را از نظر برخی به عنوان تروریست معرفی می‌کرد.

در RPG رومیزی Cyberpunk، یکی از کلاس‌های قابل پخش Rockerboy است، اصطلاحی برای هر نوازنده یا هنرمندی که کارش احساسات عمومی را علیه شرکت‌های شیطانی یا سایر آسیب‌های اجتماعی برانگیزد. برای من، راکربوی ها تنها چیزی هستند که مانع از تعریف کامل Cyberpunk به عنوان یک ویژگی با بدبینی و خشونت می شود.

چیزی جدی و امیدوارکننده در مورد این واقعیت وجود دارد که بازی رومیزی از بازیکنان می‌خواهد که خود را نه تنها به‌عنوان تک‌نفره‌های به شدت مسلح و نترونرهای ماهر، بلکه به‌عنوان هنرمندانی ببینند که خروجی خلاقانه‌شان پتانسیل تغییر جهان را برای بهتر شدن دارد.

البته، نمی‌توانید در Cyberpunk 2077 به‌عنوان یک راک‌بوی بازی کنید، زیرا V یک مزدور است، اما این ایدئولوژی جدی هنوز در جانی وجود دارد. حتی اگر لایه‌هایی از جدایی آسیب‌دیده آن را پوشانده باشد، او همچنان مستعد یادآوری روزهای گذشته با گفتن جملات باشکوهی مانند این است: «ما برای زیبایی جنگیدیم. ندانستن اینکه چه چیزی خوب است یا درست، فقط زیبایی بود که برای ما معنی لعنتی داشت.» پیشنهاد می شود مقاله دیگر ما درباره بهترین بازی های game pass را بخوانید.

این چیزی است که من در مورد Cyberpunk 2077 کمتر انتظارش را داشتم: اینکه مفاهیم “باحال” آن به قدری در شخصیت دیجیتالی یک راکر قدیمی گره خورده است که بازی گاهی اوقات احساس می کند که در حالی که او در مورد آن صحبت می کند، مجموعه رکوردهای کپک زده عموی شما را نگاه می کند.

رولینگ استونز چقدر عالی هستند زمانی که رمان‌های تعریف‌کننده ژانر ویلیام گیبسون مانند Neuromancer و Count Zero برای اولین بار در اواسط دهه 80 ظاهر شدند، تا حدی هیجان‌انگیز بودند زیرا چشم‌اندازی از آینده ارائه می‌کردند که کاملاً جدید بود، و همراه با آن، یک دیدگاه کاملاً جدید از “باحال” ” من معتقدم هنوز پتانسیلی برای داستان‌های سایبرپانک وجود دارد که بسیار رویایی و مرتبط باشند، اما Cyberpunk 2077 ترجیح می‌دهد به گذشته نگاه کند، نگرشی که نه تنها از طریق تلاش‌های جانی برای انتقام از کینه‌های قدیمی و بازپس‌گیری روزهای شکوه گروهش سامورایی منعکس نمی‌شود.

در واقع، کل جهان‌بینی بازی به نظر می‌رسد محصول کسی است که حدود 30 سال از زمان خود عقب است، که ممکن است زمانی سرکش و رهایی یافته باشد، اما امروزه نمی‌داند چرا به عنوان جانی «فاحشه» خواندن کارگران جنسی به هم ریخته است. به طور معمول انجام می دهد.

البته کیانو ریوز نقش جانی را بازی می‌کند و نمی‌توانم شخص دیگری را در این نقش تصور کنم. جانی یک احمق است، با نفسی به بزرگی شهر شب، که هر کلمه‌اش طوری به زبان می‌آید که انگار آنقدر مهم است که تمام دنیا باید به آن توجه کنند.

اما با جذابیت ریوز در بازی، این شخصیت تقریبا غیرقابل تحمل به سختی قابل تحمل است. افشای کامل: من از طرفداران بزرگ کیانو ریوز هستم. من فکر می‌کنم یک آسیب‌پذیری برای او وجود دارد که حتی شخصیت‌هایی مانند جان ویک را که در دست‌های دیگر ممکن است کاملاً غیرقابل دسترس و جبران‌ناپذیر احساس کنند، به‌طور قابل تشخیصی انسان می‌سازد. پیشنهاد می شود جهت خرید و مشاهده قیمت پی اس فور دست دوم کلیک نمایید.

تمایلات طبیعی ریوز به عنوان یک بازیگر به خنثی کردن بدترین تمایلات شخصیتی که او بازی می‌کند کمک می‌کند، به طوری که ما هنوز می‌توانیم، حتی به سختی، درک کنیم که چرا هم گروه‌های قدیمی‌اش و سایر همکارانش اصلاً او را تحمل می‌کنند. این بازی بهترین وسیله برای کار ریوز نیست، زیرا در حالی که او هم صدا و هم ضبط حرکت را برای جانی ارائه می‌کند.

گاهی اوقات بین این دو ارتباط قطع می‌شود، لحظاتی که انیمیشن‌هایی که جانی اجرا می‌کند کاملاً فوریت یا شدت را منعکس نمی‌کند. از چیزی که او می گوید و با این حال، من همیشه خوشحال بودم که وارد اتاق متل کم نور یا باری انحصاری می‌شوم و جانی را می‌دیدم که در گوشه‌ای کمین کرده است، فقط برای V قابل مشاهده است، آماده با طعنه‌ای خسته‌کننده.

شهر شب ممکن است ستاره Cyberpunk 2077 باشد، اما جانی سیلورهند روح آن است – فرسوده، قدیمی، اغلب خسته‌کننده، اما همچنان به طرز عجیبی متقاعدکننده.

در بررسی cyberpunk 2077 اسلحه‌ها دارای وحشیگری شدید و بدی هستند، و در انجام کارهایی مانند شلیک به یک سلاح “قدرت” برای منفجر کردن دشمن از طریق پوشش، چیزهای تازگی زودگذری وجود دارد، اما من امیدوار بودم که طعم سایبرپانک متمایزتری داشته باشد.

در مبارزات Cyberpunk من حتی مینی‌بازی هک‌کننده‌ای که باید هنگام انجام برخی اقدامات انجام دهید بسیار ساده است، و هرگز بازی سعی نکرد هیجان واقعی هک کردن شبکه را به روشی که من از زمانی که برای اولین بار Neuromancer را خوانده بودم تکرار کند.

در یک نقطه خاص شروع به یافتن کاتاناهایی با خروجی آسیب بسیار مضحک کردم، پس از آن رویکرد من به مبارزه (بازی در تنظیمات سختی سخت توصیه شده) اغلب فقط شامل عجله کردن دشمنان و خرد کردن آنها بود که سرگرمی دیوانه کننده خاصی را به همراه داشت.

مبارزه، اگرچه قابل استفاده است، اما به خودی خود دلیلی برای انجام این بازی برای کسی نیست. دلیل بازی کردن برای دنیا و مردمش است.

در کنار استفاده از ساختار دزدی، نکته دیگری که Cyberpunk 2077 در مورد بهترین داستان‌های سایبرپانک به درستی دریافت می‌کند این است که فضای سایبری و دیگر ژانرها باید چیزی بیش از ابزارهای داستانی باشند.

آنها باید راه هایی برای کشف ایده هایی مانند فناپذیری، هویت، معنویت و تعالی باشند. با ساختاری از جانی سیلورهند که در مغز وی جا خوش کرده و به آرامی هویت او را بازنویسی می‌کند، این دغدغه‌های فلسفی دقیقاً در روایت گنجانده می‌شوند، زیرا گاهی اوقات مشخص نمی‌شود که یک شخصیت به کجا ختم می‌شود و دیگری شروع می‌شود.

متأسفانه، خط داستانی اصلی Cyberpunk 2077 کاملاً به پایان نمی رسد. در پایان به معنای بزرگی می رسد، اما نتیجه بیشتر درهم و گیج کننده است تا مرموز. پیشنهاد می شود جهت خرید و مشاهده xbox series s دست دوم کلیک نمایید.

خوشبختانه، پیرامون خط داستانی اصلی، چند ماموریت جانبی قابل توجه با بازده بهتر وجود دارد. V می‌تواند به یک متخصص جوان باهوش کمک کند که می‌خواهد گروهی از کارگران جنسی استثمار شده را مسئول باشگاه خود کند، یا یک کوچ‌نشین با اراده و قبیله‌اش در Badlands.

نقد و بررسی بازی cyberpunk 2077 به اتمام رسید. اگر این بازی را تجربه کرده اید نظر شما چیست؟

نکات مثبت

انعطاف‌پذیری زیادی در مکانیک RPG برای ساختن شخصیتی متناسب با سبک بازی مورد نظر شما وجود دارد.

مبارزه با هک سریع برای اجرا رضایت بخش است و سناریوهای مبارزه را به پازل های پیچیده تبدیل می کند.

کوئست های جانبی و شخصیت ها جذاب ترین و انسانی ترین لحظات بازی را فراهم می کنند

جانی سیلورهند کیانو ریوز تقریباً به هر تلاشی ابعاد می بخشد و شما را مجبور می کند در غرایز تصمیم گیری خود تجدید نظر کنید.

نکات منفی

کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد که معنی‌دار نیستند

انتخاب‌های زیبایی‌شناختی سطحی و اغلب «تحریک‌آمیز» اغلب هدف واقعی ندارند

ادغام فرهنگ ها و پیشینه های مختلف به شدت ناسازگار است، از خوب تا نادرست تا کاملا توهین آمیز

داستان اصلی با بقیه بازی هماهنگ نیست، با یک فوریت که با همه چیز در تضاد است.

مسائل فنی، از اشکالات بصری گرفته تا خرابی های کامل، آنقدر فراگیر هستند که نادیده گرفتن آن غیرممکن است. پیشنهاد می شود مقاله دیگر ما درباره ترفندهای فیفا 21 را بخوانید.

برخی از سوالات رایج: