حس عرضه شدن بازی جدید اسپایدر من فوق العاده است . احساس پرش همانند یک pendulum در میان Times Square، هیجان بالایی که در مبارزات بازی وجود دارد، حتی پس از کامل کردن همه چیزها در Marvel’s Spider-Man 2، هنوز هم حس پرتاب شدن در شهر نیویورک فوق العاده می باشد. درام مانند مارپیچ کمیک و قطعات مهیج انفجاری آن ممکن است برای سال‌های آینده با من باقی نمانند، اما من همیشه ندای رفاه جویانه جهان پر سر و صدای آن و نیروی بی‌وقفه‌ای که من در آن به سر می‌بردم را خواهم شنید.

در مرد عنکبوتی سال 2018، Insomniac Games توانست حس لحظه به لحظه زندگی کردن امروزی نیویورک را به احساس بیاورد. نسخه کوچکتر  Miles Morales نیز در سال 2020 نیز این تجربه را تکرار کرد. با انتشار در تاریخ 20 اکتبر، اسپایدرمن 2 سال جاری، نخستین نسخه‌ای است که به‌ طور انحصاری برای PlayStation 5 ساخته شده است و فرمول را به شکلی بیشتر و حداکثر شده بازرسی کرده است.

محتوای بیشتر و متفاوت

در اسپایدرمن 2 و با این حجم از محتوایی که در داخل بازی وجود دارد، همه چیز، از اشیا جمع‌آوری جدید و انواع مأموریت‌های جدید تا لباس‌ها و ارتقاء‌های اضافی پر است. نقشه بزرگتر است، مبارزات بزرگترند و مبارزه پیچیده تر و چالشی تر است. این بازی ماجراجویی عملی ارزش تمام‌ عیار بسیار از خود نشان می‌دهد که اغلب افراد تحت تأثیر قرار می‌گیرند و اغلب ذهن را مشغول می‌کند، و سوپرایز های مختلف را برای پلیر به ارمغان می آورد.

اسپایدرمن 2 خیلی با نسخه اول ارتباطی ندارد. همچنین، اساساً بر روی آن تکامل نمی‌یابد. این تا به حال بهترین بازی در سری است، با داستانی که در تصویرگری دوستی و حسادت به طرز غیرمنتظره‌ای اثرگذار است. یک تجسم بزرگ از اسپایدرمن در صفحه نمایش که به نظر می‌رسد که با توانایی‌های سازنده Insomniac قادر به ایجاد یک بازی کلاسیک نسبتاً بزرگ است. اسپایدرمن 2 یک بازی سرگرم‌کننده و البته و بعضی مواقع خسته‌کننده است که من در بیشتر موارد آن را دوست داشتم.

پیتر پارکر به سختی می‌تواند زندگی خود را در میان هشدارهای فوری در اپلیکیشن اسپایدر دوستانه خود و نقشه‌های بزرگترین آدم‌های شروری که قصد نابودی شهر را دارند اداره کند. او هنوز با مری جین است، اما با کیفیت حفظ یک شغل تدریس در دبیرستان دچار مشکلات است و ماه‌هاست که اقساط مسکن خود را عقب انداخته است. این تراز کار-زندگی ضعیف بر مایلز مورالز هم تأثیر گذاشته است. این قهرمان نوجوان هنوز زمانی پیدا نکرده است که مقاله درخواست ورود به دانشگاه خود را تمام کند.

این هرج و مرج زمانی تشدید می‌شود که هری ازبورن، که در بازی اول مشخص شده بود که در یک مخزن آب سبز در آزمایشگاه پنهان پدرش زندگی می‌کند، بدون اینکه چیز خاصی نشان دهند، به زندگی پیتر برگشته است و به نظر می‌رسد بیماری که داشته، درمان شده است. در همین حین، کریون شکارچی، در تلاش است تا به زیرزمین نیویورک نفوذ کند تا برخی از خطرناک‌ترین ابرشرورهای آن را به امید یافتن حریفی واجد شرایط برای آزار و اذیت بی‌پایان خود، دستگیر کند.

یک شهر و دو اسپایدر من

در عوض پیگیری ماجراجویی‌های یک قهرمان به صورتی که در بازی اسپایدرمن 2 اتفاق می‌افتد، هر دوی پیتر و مایلز قابل بازی هستند و بر حسب اینکه چه ماموریت‌ها و پیشرفت‌های داستانی لازم است، بین آن‌ها تعویض می‌کنید. هر کدام از آن‌ها یک استایل منحصر به فرد، درخت مهارتی اختصاصی و مجموعه‌های جدیدی از توانایی‌ها دارند. در این رابطه، ابزارها و برخی از به‌روز رسانی‌ها به اشتراک گذاشته می‌شوند ، اما از سوی دیگر عمق کمتری دارند. امتیازهای مهارتی بین این دو قهرمان تقسیم می‌شود و اگر شما آن‌ها را در درخت اشتراکی سرمایه‌گذاری نکنید، نمیتوانید از ویژگی های خاص آن استفاده کنید. قدرت‌های لباس نیز توسط دو قابلیت بی‌نهایت برای پیتر و مایلز جایگزین شده‌اند. همه این‌ها به این معنی است که با تقسیم قدرت‌ها بین این دو شخصیت، فهمیدن مجموعه کاملی از توانایی‌ها کوچکتر به نظر می‌رسد و به تبع آن سخت شده است که به اندازه انتظار به یکی از شخصیت‌های قهرمان نزدیک شده و احساس کنید ما یک جسم هستیم.

در مسیرهایی که هریک از اسپایدرمن‌ها در طول داستان طی می کنند، اغلب باهم ملاقات دارند، اما هر کدام نیز باید با روابط خود و پروژه‌های شخصی خود سر و کار داشته باشند. پیتر آزمایش‌های علمی خود را در سرتاسر نیویورک پراکنده کرده است که نیاز به تخصص وی دارد. عموی مایلز، آرون دیویس یا همان پراولر، از زندان آزاد شده است و نیاز به کمک این برادر خوانده دارد تا از مخازن تکنولوژی قدیمی خود را بازیابی کند. وجود دو شخصیت اصلی بدین معنی است که تعداد مخاطبان تلفن همراه دو برابر شده و دو برابر دوست و خانواده‌ای وجود دارد که بر اثر مشغله های شغل اسپایدرمن، نادیده گرفته می شوند و هر بار باید دنیا را نجات دهید.

تجربه بارز اسپایدرمن 2 همین است. در حالی که آفتاب غروب می‌کند، من در کنار ساختمان‌های آپارتمانی در منطقه گرینویچ ویلیج چرخ می‌زنم. نماد قرمز بر روی نقشه کوچک ظاهر می‌شود که در نزدیکی من ممکن است دزدی رخ داده باشد. حالا مری جین برای صحبت درباره قبضهایی که در خانه جمع شده اند، با من تماس می‌گیرد. اما قبل از اینکه شروع کند، من روی سارقان پرواز می‌کنم و باید تماس را قطع کنم. مایلز از قبل در آن‌جا است و با او دشمنان را از پا در میاوریم. وی خداحافظی می‌کند. مری جین دوباره تماس می‌گیرد. و در گوشه‌ی بالا و سمت راست صفحه نمایان می‌شود که وظیفه‌ی فرعی جدیدی وجود دارد. لازم است که به حساب مشترک بانکی برسیم.

در این لحظه اسپایدرمن 2 در بهترین حالت خود است و باعث می‌شود شما احساس مسئولیت زیادی کنید و توجه شما به چندین جهت در یک لحظه برده شود، تماماً مانند قهرمانان اصلی آن. همچنین این است که بازی در قدرتمندترین حالت خود، شهر نیویورک به تصویر بکشد، یک بازسازی گسترده و تازه شده‌ی شهر. بروکلین و کویینز به نقشه افزوده شده‌اند و آب این مناطق را از منهتن جدا می‌کند. همچنین اسپایدرمن حالا می‌تواند پرواز کند. باله‌ی آن این اجازه را می‌دهد که پیتر و مایلز با فشار دادن یک دکمه بتوانند برای مسافت‌های بلند به راحتی جا به جا شوند.  کمان های بزرگ شما را به آسمان پرتاب کرده و تونل‌های بادی شما را در فواصل طولانی حرکت می‌دهند، از جمله رودخانه شرقی. این یک اضافه‌کردن ساده است که باعث می‌شود پرواز در معماری شهری به طور دوباره شگفت‌انگیز به نظر برسد.

شهری گسترده تر

از بسیاری از جهات، خود شهر نیویورک همچنان تا حد زیادی گسترش‌پذیر است. شما دچار تجربه خرید در فروشگاه‌ها نمی‌شوید. صفحات بارگذاری زیبای مترویی که قبلاً همراه فست تراول ها بود حذف شده اند، الان نیستند و به سبب حافظه‌ی اس اس دی کنسول PS5 به راحتی فقط در چند ثانیه در قسمت دیگری از شهر دوباره ظاهر می‌شوید. اما صحنه‌ها و وظایف فرعی هنوز باعث ایجاد احساس تازگی در روزمرگی ها می‌شوند که ارزش حفظ آن را به نظر می‌رساند. مدرسه‌ی مایلز و بنیادی که هری پیتر را برای به آن ملحق شدن استخدام می‌کند. نورپردازی بهتر، بازتاب‌ها و پیکربندی دقیق ساختمان‌ها باعث می‌شود شهر بیشتر به نسبت نسخه های قبل دیدنی و زنده تر به نظر برسد.

سپس، مجموعه‌های از مراحل از نوع اضطراری‌های اتفاقی و وظایف فرعی در سراسر شهر ظاهر می‌شوند. کیوسک‌های واقعیت مجازی Mysterio به‌عنوان آزمون‌های تایم دار نبرد عمل می‌کنند. مقرهای Kraven باعث می‌شوند شما شکارچیان را می زنید و پهپادهای پرنده‌ی او را به حالت تعقیب کنترل می کنید تا در عوض، مکان پناهگاه‌های مخفی او را به شما اعلام کنند. یک کار جانبی جدید که تصاویر خود را به روزنامه‌ی Robbie Robertson ارسال می‌کنید، شما را به گرفتن عکس‌هایی از مکان‌ها و لحظه‌های خاطره‌انگیزی که در سراسر شهر پراکنده شده‌اند، ترغیب می‌کند و در روند غنی کردن شهر نیز مشارکت می‌کند.

وظایف فرعی در ساختار شهر جا افتاده‌تر به نظر می‌رسند. یکی از آن‌ها باعث آن شد زنی را ببینم که دنبال پدر بزرگش می گشت و من نیز همانند او دنبال او گشتم. وقتی سرانجام او را در یک نیمکت پارک نزدیک یک روستا پیدا کردم، او از اینکه اینجاست که به همسرش پیشنهاد ازدواج بدهد، صحبت کرد و بازگشت به اینجا به او کمک می‌کرد تا لحظات بهترین عشقش را دوباره تجربه کند. او  قدرت‌های خود که حال محو شدن است اما هنوز آماده مرگ نیست را حس می‌کند. او می‌گوید: “فکر می‌کردم آماده خواهم شد، اما هیچ‌کدام راحت‌ نمی‌شود.” اینجا هیچ ابر شرور از دنیای مارول نیست، فقط یک لحظه‌ی مؤثر از آسیب‌پذیری که حقیقتِ درماندگی بشری را زیر پوسته شهر نمایان می‌کند و به تداوم زندگی‌ای که کاملاً توسط مسئولیت‌های اسپایدرمن تسخیر شده است، اشاره می‌کند.

همه آیکون‌های به رنگ کدهای روی نقشه، تسلط بر المان های محرک کننده یا بازتاب هیجانی را ندارند، اما بیشتر با نقاط قوت اسپایدرمن 2 سازگارند و شما را به ضرب و شتم‌های بصری و بازی های آکروباتیک در بین استراحت از صداها، چشم‌اندازها و احساساتی که شهری که هرگز خواب نمی‌برد سوق می دهد. (من تقریباً به طور انحصاری در حالت گرافیکی “رزولوشن” بازی کردم، اما حالت عملکرد 60 فریم بر ثانیه همچنان عالی به نظر می‌رسد).

مبارزه با خلافکار ها اولویت است!

اگر تار زدن وب فعل اصلی اسپایدرمن 2 باشد، ضرب و شتم و تنبیه خلاف کار ها دومین فعل است. اسپایدرمن اول از بازی‌های بتمن: آرکام الهام گرفت و سیستم مبارزه‌ای پیچیده و آزاد را به جای یک سیستم کمپلکس پیشنهاد کرد. با دشمنان درگیر شوید تا بیهوش شوند یا وقتی نماد قرمزی ظاهر می‌شود، با کمک اخطار آن می توانید از آن حمله فرار کنید. اسپایدرمن 2 یک قدم به جلو رفته و با معرفی سیستم پَری، یک راهکار جدید را به نبردها اضافه می‌کند که یک لایه دیگر از پیچیدگی را به نبردها اضافه می‌کند.

قدرت‌های ویژه یکی دیگر از بخش‌های بازی است. علاوه بر ابزارهای عنکبوتی که تار پرتابی، شوک زننده یا مغناطیسی دارند، توانایی‌های عنکبوتی وجود دارند که به طور کامل افراد مختلف را از پا در می آورند. حرکات ویژه پیتر بر استفاده از بازو های مکانیکی عنکبوتی برای برخورد، بالا بردن و پرت کردن دشمنان تکیه دارد، در حالی که مایلز به کمک مشت‌های خود می‌تواند شوک بدهد و الکتریسیته ایجاد کند. اگر فکر می‌کردید که قدرت صاعقه‌ی  امپراتور از فیلم های جنگ ستارگان در بازی‌های گذشته وجود نداشت، نگران نباشید، حالا مایلز آن را دارد. همچنین پیتر دسته‌ی اضافی‌ای از قدرت‌ها را وقتی که هیولای ونوم را بپوشد، دارد و توانایی های آن را که از قدرت سیمبیوتی برای آسیب زدن و پرت کردن دشمنان با فراز و نشیب‌های خود استفاده می‌کند را دارد.

هر کدام از آنها برای استفاده بسیار دلچسب هستند. در Spider-Man Miles Morales ، مواجهات با دشمنان دقیق و تنظیم شده‌تر به نظر می‌رسید، اما در Spider-Man 2 ممکن است به نظر برسد که تنها در حال زدن هر کسی که نزدیک‌تر است هستید تا زمانی که همه بیهوش شوند. اما احساس هیچ رضایتی از پرش هوشمندانه از یک دشمن به دشمن بعدی و ساخت یک سری حمله های سینمایی برای نهایتاً فعال شدن سری آخرین اقدامات نداشتم. به نظر می‌رسد بازی با ارائه قدرت‌های جدید سعی می کند موج موج دشمنان را وارد صحنه نبرد کند، ممکن بعد از مدتی این نبردها مقداری خسته کننده و یک نواخت شوند اتفاقی که خودم بشخصه آن را دوست نداشتم.

باس فایت های جذاب

این مسئله در مبارزات با باس فایت ها در Spider-Man 2 بهتر است و به طور کلی هیجان‌انگیز و خشمگین هستند، حتی اگر اغلب به فایت ساده تری تبدیل شوند. از یک طرف، از استفاده از مهارت‌های نبردی که در مبارزات معمولی به کار می‌برم برای شکست دادن دشمنان با قدرت بالا لذت می‌برم. از سوی دیگر، باعث شده است که مبارزات با کریون و حتی ونوم بیشتر قابل پیش‌بینی باشند. اگر یک شکایت واقعی درباره مبارزات باس ها داشته باشم، آن استفاده بی‌انتهای آنها از صحنه‌های بریده و وصل در دو نیمه‌ی مبارزه است که پس از پایان آن، باسی که به تازگی “شکست داده” شده است، با سلامتی کامل برمی‌گردد و برای دور بعدی آماده می‌شود. فاز های برخی باس ها به نظرم بسیار زیاد و مقداری حوصله سربر می شود.

دنباله‌های ترسناکی از دنیای مری جین از بازی اول بازمی‌گردند، این بار او اسلحه‌های بهتری دارد و به بلوغ در مبارزات رسیده است . چندین مرحله به من اجازه می‌دهد تا یک برنامه حمله دقیق‌تر را دنبال کنم، یک یا دو دشمن را در سایه‌ها از حالت مبارزه خارج کنم قبل از اینکه با سایر اعضا مقابله کنم. اما اغلب بازی مایل بود به من اجازه دهد که از مبارزات عبور کنم، برای جستجوی پنهانی در میزهای مهم دنبال نکات مهم بگردم و سپس با سرعت در راهروها راهی برای فرار پیدا کنم.

من انتظار نداشتم خودم در مسائل عاطفی Spider-Man 2 به این اندازه عمیق شوم، در نهایت، این یک بازی است که در آن شما بیشتر وقت خود را صرف جمع‌آوری نشانه های مختلف می‌کنید.

وقتی پیتر برای اولین بار لباس ونوم را بدست می‌آورد، قدرتمندتر می‌شود و حملات بازوی رباتیک خود را با توده های سیاه بزرگ و برجسته جایگزین می‌کند که هنگامی که دشمنان را به هوا می‌پراند، آن‌ها را به دیوار می‌اندازد یا به سادگی آن‌ها را تا مرز از بین‌رفتن می‌هراساند. در Spider-Man 2 با افزایش تعداد دشمنان جانشین‌های Kraven و مینیون‌های دیگر، خوشحال کننده است که بتوان به سرعت آن‌ها را از بین برد.

احساسات یک قهرمان

در اوایل، هری با یک مسابقه دوچرخه‌سواری پیتر را سورپرایز می‌کند که به سرعت به مرور خاطرات مدرسه قدیمی آن‌ها تبدیل می‌شود. دوره‌ تحصیلی که به عنوان آموزش مخفی‌ کاری نیز عمل کند، به یاد خاطراتی از شیطنت های کودکی آن‌ها می‌پردازد. در پایان، آن‌ها را در فلش بک سال‌های گذشته به زمین فوتبال فرار میکنند، تا پدر ثروتمند هری با یک هلیکوپتر فرود آید و او را به دنبال خود برد. مادرش به تازگی درگذشته بود. سکوت پیش روی هری و پدرش در حالی که در حال پرواز هستند، فاصله میان آن‌ها را برجسته می‌کند.

این یک لحظه کوچک و آرام است. حتی وقتی بازی به یک نبرد پرشور شبیه‌سازی شبیه Marvel Avengers در بخش پایانی خود سقوط کرد، ذهنم همچنان به این صحنه و آنچه که بدون گفتن هیچی به ما درباره صدماتی که با خود حمل می‌کنیم بیان می‌کند، باز می‌گشت. و راه‌هایی که به یکدیگر ما را از بحث کردن درباره این‌ها دور می‌کند؛ یا به این دلیل است که ترس داریم و … یا به دلیل اینکه از چیزهایی که به طور مناسب درگیری‌های روزمره مان هستیم، درگیر هم نمی‌شویم.

با وجود اینکه اکثراً نوشتار عالی است، اما گاهی اوقات این کیفیت نمی‌تواند کمبود خلاقیتی را که بطور دوره‌ای تمام دنباله‌های طولانی را از بین می‌برد جبران کند. در یکی دیگر از وقفه‌های Spider-Man 2 از مبارزه، پیتر، هری و ام‌جی به خاطر روزهای قدیم در کنی آیلند زندگی را تجربه می‌کنند. اینجا بازی‌های زیادی برای بازی و سوار شدن بر روی دستگاه‌ها وجود دارد. هر بار که شما یک بازی را به پایان برسانید، می‌توانید یک جایزه انتخاب کنید. هری به این نکته اشاره می‌کند که این شب بهترین شبی بوده که او در طول یک زمان طولانی داشته است..

Spider-Man 2، مانند پیشینهای خود، یک بازی مبهم است. بخشی وجود دارد که در آن شما در شهر به دنبال آیکون‌های رنگارنگ می‌گردید تا آنها را از نقشه برای به دست آوردن ارزش‌های افزوده و احساس رضایت از انجام یک تکالیف بیشتر بر روی لیست کارهای ابرقهرمانی تمیز کنید. واقعاً بازی از این نظر بسیار ویژه است و با افزایش متغیرهای جدید به اندازه کافی، آن را حتی هیجان انگیزتر از قبل می‌کند.

سپس مسیرهای بحرانی دارای سیاست بسیار محدود است که شما را از یک بحران به بحران دیگر پرتاب می‌کند و در صحنه‌هایی که به دقت کارگردانی شده با بازیگری بسیار خوب، یک داستان مشابه فیلم را روایت می‌کند. هنوز هم قابلیت شلیک کردن مراکز مینی‌آرنا، شکست دادن دشمنان وجود دارد، اما به طور کلی این یک فریب پیچیده است، با تجربه‌ای نوین از قابلیت های فراوان کنترلر دوال سنس با استفاده از سنسورها و سیستم Adaptic Triggers، شما را متقاعد می کند که سیستم تار زنی با استفاده از ان کنترلر تجربه بهتر و کامل تری را در بازی اسپایدر من 2 برای شما به ارمغان می آورد.

اما به طور معمول، همیشه وقتی در نهایت به خیابان برمی‌گردم، یک آه عمیق از آرامش بیرون می‌زنم، جایی که آزادم که در آن شرکت کنم در آنچه Spider-Man 2 همچنان بهترین کار را در این زمینه انجام می‌دهد. کاش می‌توانستم بگویم که تمام چیزهای بیشتر و بیشتر و بیشتر که اینجا به آنها حمله می‌شود به صورت کلی منجر به یک بازی بنیادی متفاوت نسبت به Spider-Man یا Miles Morales می‌شوند. بی‌تردید یک بازی بهتر است، اگرچه هنوز کاملاً کامل نیست. طرح اینسامنیاک در مورد لحظات حیاتی اسپایدرمن مانند پیتر و مقابله با ونوم سرگرم‌کننده و شکوهمند است.

تمام ویژگی‌ها و نکات جدید، از اضافه شدن مایلز به یک مجموعه کامل دومین قدرت ونوم، من را مشغول نگه داشتند. این ترکیب هیجان‌انگیز برای سفری پُرزندگی تر به طور کلی موفق عمل می کنند، اما به هزینه‌ی اینکه هر کدام از شخصیت‌ها یا صحنه‌ها به مدت کافی طول نمی‌کشند تا نفس بکشند. اگر یک مجموعه تلویزیونی بود، به نظر می‌رسید هم طولانی بوده و هم چند قسمت از یک فصل کامل کم داشته باشد. شاید همین کار DLC یا نسخه بعدی حتمی در فرنچایز باشد. “این باعث می‌شود که من یک اسپایدرمن بهتر شوم”.

سخن پایانی

در مجموع اسپایدر من 2 با ارائه داستانی جذاب و روایت فوق العاده، گرافیک نسل نهی، گیمپلی بسیار جذاب و شخصیت پردازی عالی کاراکتر های بازی قطعا جزء برترین بازی های PS5 می باشد و تجربه آن برای دوست داران اسپایدرمن و هواداران سونی امری واجب به نظر می رسد. همچنین می توانید باندل PS5 Marvel Spider-Man 2 را بررسی و تهیه کنید.